De zwarte aarde is nog woest en ledig
Een grote chaos op het kleine stukje land
Er zijn nog geen creërende gedachten
Gereedschap ligt nog doelloos aan de kant
Nu eerst het water en de aarde scheiden
Een bedding maken voor wat groeien moet
De vette klei zal zich gewonnen geven
En maakt het harde werken goed
De zon dringt langzaam door de wolken
De maan vervaagt, een zachte wind steekt op
Ik heb zojuist de laarzen aangetrokken
En neem de eerste aarde op de schop
Degene die niet werkt zal ook niet eten
Dus spit en hark ik, leg de nieuwe zaden klaar
De rug gekromd, de handen uit de mouwen
En dromend van een goede oogst dit jaar
Spiegelingen 
Wat mooi!