Woestijnachtige vlakte
Witte wolkenzee
Hier en daar opstuivend
Hemelsblauwe plekken
In het wit
Als waterbekkens
Zandbanken
In de diepte
Donkere kloven
En nog dieper
Het land en de mens
Boven hen verheven
Weet ik mij
-Tijdelijk slechts-
God in zijn eenzaamheid
Hierboven
In eeuwigheid
Kent hij het verlangen
Naar zijn evenbeeld?
Mooi!