Na jaren was ik zaterdagmiddag weer eens in de Bullekerk om een Bach-cantate te beluisteren. In de tijd dat Jan Pasveer daar de scepter (en het dirigeerstokje) zwaaide, kwam ik er steevast de laatste zaterdag van de maand. ‘Zijn’ cantatekoor was een begrip in de Zaanstreek. De inleiding die hij gaf was zeer informatief; of hij Bach zelf gekend had en met hem overleg had gepleegd over de uit te voeren cantate. En in zijn laatste zin wist hij het meestal zo te manoeuvreren, dat hij de collecte aan het eind van harte aanbeval. Bijna altijd lokte dit een lachsalvo uit en werden de mandjes bij de uitgang goed gevuld.
In 2005 overleed hij plotseling. Geen maandelijkse cantates meer, en geen Christmas Carols, die zo sfeervol de kersttijd inluidden.
Het stokje werd overgenomen door Cor Brandenburg, met het Collegium Vocale Zaandam. Deze laatste zaterdag van mei heeft hij mij ervan weten te overtuigen dat het zeer de moeite waard is om de uitvoeringen weer te gaan bezoeken, één keer per maand. Ook zijn inleiding is zeer kundig en wordt met humor gebracht.
Het barokensemble ‘Eik en Linde’ opende met het grandioos gespeelde Concerto no 8 van Vivaldi en begeleidde daarna niet minder gloedvol het koor. De Pinkstercantate, BWV 68, werd prachtig en zuiver uitgevoerd. De sopraan vertolkte de aria: ‘Mein gläubiges Herze’ met volle overtuiging. De bas verraste: zo’n vol en diep geluid voortgebracht door zo’n tengere zanger.
Het applaus verstierf. Tevreden keek ik om mij heen. Ook jaren geleden viel het publiek al op door het grijze haar, de hoorapparaten en de wandelstokken.
Met het eerste doe ik nu mee……
Spiegelingen 
Je had een heerlijke middag, goede sprekers mag ik ook graag horen en de muziek was ook de moeite waard lees ik. Het grijze kopje deel ik met je.