Al jaren fiets ik erlangs. En al even lang word ik erdoor gefascineerd. Dat roestige gevaarte. Altijd doet het me denken aan een amfora. Nooit heb ik de moeite genomen om er een foto van te maken. En waarom zou ik ook? De computer slibt toch al aardig dicht met foto’s waar ik verder niets mee doe. Maar sinds ik ben gaan bloggen is het anders. Het toestel gaat steeds vaker mee; overal kan tenslotte een verhaal in zitten.
Toen ik ze in Griekenland zag, was mijn eerste gedachte: dat hebben wij ook! En vandaag maakte ik er een foto van.
Hoeveel waarheid zit er in het gedicht van Kees Schippers:
Bij Loosdrecht
Als dit Ierland was,
Zou ik beter kijken.
Spiegelingen 
met een glimlach:))
toen ik begon te schrijven, ging ik ook anders kijken
naar de mensen, naar de dingen
…. naar het leven. Ik ervaar het als een verrijking.
Ik kijk mij nog steeds suf en ben onthand zonder camera. Na bijna 8 jaar bloggen.
Acht jaar! Bloggen is een deel van je leven geworden. En zo fijn, die digitale camera’s.
Zien door kijken heen
Dat vind ik heerlijk
Ja, ik ook. En het kan met alle zintuigen; kwestie van bewust zijn (wat overigens niet altijd lukt, we blijven maar gewoon mensjes…….)
Corline, ik zou je berichten graag willen gaan volgen, maar op 1 of andere manier vind ik geen knopje dat zegt hoe.
Leuk dat je mijn berichten wilt volgen, maar vreemd dat daar geen mogelijkheid voor lijkt te zijn. Ik zie bovenaan mijn blog (maar ook bij andere; bijvoorbeeld bij die van jou, waar ik zodadelijk het woordje ‘volg’ ga aanklikken) een zwart balkje met links de naam van het blog en daarnaast het zojuist al genoemde woordje ‘volg’. Jij ziet dit niet?
en, weet je inmiddels wat het zijn?
Nee, het bedrijf waarop ik dit aantrof is al jaren geleden uit het pand vertrokken. Daar kan ik het niet meer vragen. De ‘techneuten’ uit vrienden- en kennissenkring hebben ook geen idee. Maar ik heb het vermoeden dat jij……..? Klopt dat?
Leuk, dat van die camera, want: zo herkenbaar! En ja, met die digitale dingen van tegenwoordig kun je haast niet stoppen, heerlijk! (hoewel ik ’s avonds wel eens denk, als ik ze vol verwachting op de computer zet om eens goed te bekijken: ‘hmmmm, was DIT het nou?’ :-D)