De kerstgroep was gebladderd en geblakerd
Nadat de vlammen in de school waren gedoofd
Jozef knielde zeer eerbiedig zonder hoofd
En ’t kindje Jezus was te heet gebakerd
Maria’s blik was uitgeblust en dof
De os en ezel keken enigszins verwaterd
Naar koningen die reeds waren genaderd
Hun geschenken niet veel meer dan stof
Een herder bracht het kind verkoolde broden
En telde stil zijn schapen zonder vacht
Dit alles kon gebeuren in één nacht
De beeldjes zijn met engelengeduld
Gelijmd, geschilderd en verguld
Weer was het niet gelukt het kind te doden
Spiegelingen 
Knap geschreven. Is dit naar aanleiding van het nieuws? http://www.nieuwsblad.be/article/detail.aspx?articleid=dmf20131217_00892522
Nee, ik vond de foto van Maria bij een opruimactie. Het zal nu zo’n twintig jaar geleden zijn dat de school waar ik toen werkte in de kerstvakantie in vlammen opging. De kerstgroep was in de hal blijven staan, zodat in het nieuwe jaar de drie koningen in het stalletje konden worden gezet. Ik vond het leuk werk om de beelden te restaureren, maar het was uiteraard heel jammer dat dat nodig was……
Hoop gaat nooit verloren.
Mooi gedicht!
Hoop doet leven, toch? Dank je, Letterzetter!
Prachtige slotzin waarbij voor mij meerdere interpretaties mogelijk zijn…..
Inderdaad….
Wat een schrik moet dat geweest zijn, zijn jullie naar een ander gebouw vertrokken, hoe is dat gegaan?
Je hebt het weer heel gemaakt. Mooi!
Prachtig verwoord, een herinnering aan veel…
Vooral de slotzin is ijzersterk. Ik heb de foto bekeken en inderdaad, de blik van Maria is wat afwezig. De schrik zat er toen nog flink in denk ik 😉
Fijne feestdagen Corline!
Wat mooi dat mensen zich daarvoor ingezet hebben om het weer te herstellen…..
Geweldig geschreven, Corline. Echt helemaal AF.
Mijn virtuele petje ook.