De zon stond al laag en wierp lange schaduwen over het ongerepte land. Het koren kleurde goud in de laatste stralen. Een briesje deed de bladeren van de abelen zacht ritselen. Verder was het stil. De wereld leek nieuw.
Aan de einder werd de gestalte van een man zichtbaar. Terwijl hij langzaam naderde en zich losmaakte van de achtergrond werden zijn nobele gelaatstrekken zichtbaar. Rustig, met vaste tred keerde hij huiswaarts. Hoewel tenger van bouw, straalde hij een kracht uit, die niet van deze aarde leek. Wie zou hem deren? Oplettend en doelbewust dreef hij zijn kudde bij elkaar en bracht de schapen binnen de omheining. Veilig voor de nacht.
Vertrouwen, zei hij tot zichzelf. Hoe zou hij kunnen overleven zonder vertrouwen? Het leven was een harde leerschool. In het zweet uws aanschijns, stof zijt gij…. Ja, hij wist het wel, het was er in zijn jeugd ingehamerd. Maar toch. Het woord, het geheim, het was hem nog zo nabij.
Wanneer hij alleen was, in het veld, en zijn gedachten de vrije loop liet, borrelden de verhalen op die zijn ouders vertelden. Over schoonheid en blijdschap, zorgeloosheid en angst.
De angst bezweren. Hij wist hoe het moest. Hij zou zijn dankbaarheid tonen. Oprecht zijn. Erkennen dat er een grotere macht was dan hij.
De stenen waren gestapeld. Een haal van het mes velde het bokje. In dankbaarheid knielde hij neer. Het vuur verteerde het diertje en de rook droeg zijn gebed omhoog. Zijn ogen vulden zich met tranen; vreugde vulde zijn hart.
Hij zag hem niet komen. De man, zijn broeder, die in blinde haat op hem insloeg. Met tranen van woede in de ogen, afgunst en jaloezie in het hart. Vervuld van eigendunk en eigenwaan. Het vuur van zijn offer gedoofd.
De wereld zou nooit meer hetzelfde zijn.
——————————————————————————————————————
Dit is een verhaal in de serie WE-300, een schrijfuitdaging van Plato (Hier kun je meer leuke, spannende, bijzondere WE-verhalen vinden). Het werkt als volgt: schrijf een tekst van 300 woorden, waarin het sleutelwoord niet mag voorkomen. In dit geval was het verboden woord: twisten.
Het plaatje komt uit de kinderbijbel van Anne de Vries en is getekend door Cornelis Jetses.
Spiegelingen 
Prachtig verhaal, Anne de Vries waardig!
En die ritselende abelen… Mooi gevonden.
De platen van Cornelis Jetses hebben velen van onze generatie een beeld gegeven bij de leerstof op de toenmalige lagere school. En zeker ook die uit de kinderbijbel van Anne de Vries. Ik heb ze veel nagetekend, vroeger. Mooie herinneringen, dank je Corline!
Geweldig dat jij die kinderbijbel ook kent. Mijn vader las er steevast uit voor, na de maaltijd. De tekeningen van Jetses spreken zó tot de verbeelding!
Helaas is “mijn” nieuwe testament tijdens een schoolbrand tot as vergaan….
Mooi
Dank je, Hennie.
Prachtige WE over die historische broedermoord.
Dank je, Marja.
Mooi en
hartelijke groet!
🙂
Pingback: WE-300 voor april-mei 2014 | Platoonline
En Kaïn vluchtte en kwam uiteindelijk terecht bij andere volken. Daar begon voor mij het grote geheim want op de vraag: maar waar komen die anderen dan vandaan? kwam nimmer een bevredigend antwoord. En aangezien op die leeftijd enige symboliek mij vreemd was, heb ik de verdere bijbelse vertellingen nog lang met een scheef ook bekeken.
Corline wat lees ik je toch graag. Het verhaal is mooi beeldend, filmisch zelfs en het daverende slotakkoord in de laatste drie zinnen zindert nog lang na de laatste punt in het hoofd van de lezer. Prachtig.
Toen was je al een klein Platootje 😉
Ik heb het me ook altijd afgevraagd. Ook de zondvloed was zo’n”vreemd” verhaal, wat dat betreft. Niet alle mensen bleken verdronken te zijn, terwijl de hele wereld verwoest was. Kinderen kennen geen symboliek, alles is waar en zwart-wit. Pas later komt het inzicht (of niet)….
Dank je voor je compliment.
Een mooi verhaal, ja zo zou het wel ongeveer gegaan zijn. Je hebt het heel mooi beschreven, en inderdaad die abelen…. een mooie zin.
Wel een beetje een grapje, want ik denk niet dat die bomen daar groeiden, in het oude Palestina. 😉
Je hebt het ZO beeldend geschreven – ik rook gewoon het bokje en ik zag de rookpluimen omhoog dwarrelen. Geweldig. Wat Plato zich afvraagt was ook tijden lang mijn grote vraag: waar kwamen al die andere mensen dan vandaan? Het begon met Adam en Eva en toen waren er die 2 jongens en opeens hordes anderen?? Het klopt gewoon niet!
‘Abelen’ – ik kende het nog niet maar het is een prachtwoord. En het is een prachtverhaal.
Dank je, Rebelse. Misschien zijn de denkertjes van toen de bloggers van nu? En als we het al durfden te vragen, werden we met een kluitje in het riet gestuurd: het staat in de Bijbel – eufemisme voor: het is waar. Nu kunnen we de symboliek erin zien, soms.
Wat in de Bijbel nogal beknopt wordt beschreven, heb je heel mooi beeldend uitgewerkt. Ik heb Genesis 4 nog even opgezocht in een paar vertalingen: http://www.biblija.net/biblija.cgi?m=Genesis+4&id42=1&id18=1&id16=1&id37=1&l=nl&set=10 en terwijl ik het daar herlas, bekroop me de vraag waarom de Heer het offer van Abel wèl aanvaarde en dat van Kaïn niet, want dat wordt slechts cryptisch aangeduid. En is de Heer daarmee niet de aanstichter van de “eerste broedermoord”?
Tja, als kind drink je die verhalen in; die vragen allemaal, die komen pas later, en bij sommige mensen zelfs nooit – of ze vinden dat die niet beantwoord hoeven worden omdat de mens te dom is om de wil van de Heer te begrijpen. Kritische vragen mag je daarom helemaal niet stellen, zeker niet hardop – doe je het wel, zou je ten offer kunnen vallen aan een “broedermoord”…
Dank je voor de fantastische link, Dwarsbongel. Heel leuk om die vergelijkingen in de verschillende vertalingen te lezen. Daar ga ik vaker kijken.
Ja, en wie weet hoe arrogant Abel geweest is? Het is, zoals je zegt, een zeer beknopt verhaal. Bovendien kan het ook nog heel iets anders betekenen, ligt er een diepe symboliek aan ten grondslag. Daar heeft Friedrich Weinreb zich actief mee bezig gehouden. ‘De Bijbel als Schepping’ is één van zijn meesterwerken.
Zo heb ik het als kind ook zo’n beetje beleefd toen ik dit verhaal voor de eerste keer hoorde. Ik vond het zo gemeen. Het verstoorde zo ruw het verhaal, hoewel ik het bokje slachten toch ook niet helemal top vond.
Vooral het oude testament is gruwelijk; moord en doodslag, liegen, bedriegen en verraad. Ter leringhe ende vermaeck… 😉
Wij kregen natuurlijk godsdienst les op de RK lagere School en dit werd natuurlijk ook geleerd “goed” en “kwaad” , deze twee broers waar het dus helemaal mis gaat
Mooi heb jij dat verwerkt in deze WE Corline, eerlijk gezegd als we in de Kerk moesten zijn voor te zingen of als drumband/fanfare kreeg ik vaak de kriebels en nu bezoek ik graag kerken vanuit het bouwstijl en glas in lood werk en beelden en schilderwerken , geloven doe ik op mijn manier 😉
Voor mij is “naar de kerk gaan” ook verleden tijd. Maar ik houd erg van de gebouwen; zo mooi vaak. In de natuur bestaat geen “goed”en “kwaad”. Wil je per se een god, dan moet je die naar mijn idee daar zoeken. 😉
Ja bij mij ook vind dat ook mooi en in de natuur “hoor” je best veel en haal en voel je veel 🙂
Ik zat op een Calvinistische school en de verhalen zijn er bijna in gehamerd. Het voordeel is dat ik er Bijbelse kennis aan overgehouden heb, het nadeel dat het meer vragen dan antwoorden oproept. Zeker het oude testament is hard, en vrouwen worden gezien als een lust- en een lastdier.
Je verhaal is bijna proza, prachtig. Het kabbelt idyllisch voort en dan ineens – tjakka – valt het in duigen. Mooie bijdrage!
Dank je wel, kakel. Bijbelse kennis is trouwens nooit weg. Zonder dat zouden de schilderijen van Rembrandt gewoon maar plaatjes zijn.
Wat een prachtig beschreven WE!
Ben er even stil van, en dat zegt alles 😉
Gelukkig maar even! 🙂
Heel mooi gedaan. Prachtige zinnen heb je gemaakt.De wereld leek nieuw, vier woordjes, maar mooi!
Mooie WE. Het zet me terug naar mijn jeugd. Enge verhalen vond ik het. Behalve het dochtertje van Jaïrus, dat was een groot wonder…
Ja, dat is een prachtig, hoopvol verhaal, ferrara!