Je zou denken
Wanneer je de beelden ziet
Dit is Griekenland
– Maar dan zou ik beter kijken
Om met Kees Schippers te spreken –
Integendeel
Op een steenworp afstand
Van de Zaan
Staan ze schoongeboend te blinken
In een tuin
Met gladgeschoren buxushaagjes
In de verste verte
Geen Parthenon te bekennen
Maar pakhuizen
Molens en fabrieken
Met zijn vieren geschaard
Rond de vrolijke jonge god
Gehuld in druivenranken
De kruik aan zijn voeten
Tot de hals toe gevuld
Wijn der vergetelheid
Dionysos
Volgens de oude Grieken
Wanneer ze hem bezongen
Tijdens hun bacchanalen
In kil kerkelijk Nederland
Van twee eeuwen geleden
Werd een denkbeeldig
Vermanend en belerend
Vingertje opgestoken
Morgen middag
Avond en nacht
Niet te veel
Aan Bacchus gedacht
Maar de molenaars
Zakkensjouwers en schippers
Hadden hier geen boodschap aan
Ze ploeterden de godganse dag
Brood op de plank
Was het devies
En een goede sigaar op zondag
Aan god noch gebod
Werd een gedachte gewijd
Wanneer ze na het zware werk
Hun welverdiende borrel
Achterover sloegen
Spiegelingen 
mooi beeld
de rode dakpannen vallen mij het meest op…
Ja, die zie je ook niet in een Griekse tempel… 😉
Nu niet meer. Maar vroeger was de cella van hout en beslist kleurig.:-)
Ik vind het een prachtig trio, maar mijn voorkeur gaat vooral naar de twee knaapjes uit. Logisch natuurlijk, want zij moeten er nog van groeien 😉 Hartstikke leuke foto!
Het rechter knaapje is een meisje… 🙂
Marianne Bacchus, geheel links, laat de moed al zakken, heeft duidelijk veel te veel druivensap genuttigd.
Edith S., geheel rechts, lijkt meer het tiepje van groene thee met een mariakaakje. Maar wel met
een sigaretje erbij, natuurlijk.
En die andere rakkers… Ik vraag me af wat het golvende laken omhoog houdt van die meneer
met schietpijlen op z’n rug.
En wat doet struise Johan met z’n Fledermaus hier eigenlijk?
En die puber in het midden maar net doen of-ie in de vakantie druivenplukker is…
Een fraai stelletje is het.
Prosit!
Haha, Lz. Je bent wel op dreef! 🙂
Mooie beelden 🙂
Vinden ze zelf vast ook! 🙂
Heb even in de tuin zitten kijken. Een historische plek waar ze staan die beelden. Je zou die inderdaad niet verwachten in de Zaanstreek.
Ha, je was aan het weefhuispad. In dat pandje erachter had mijn broer zjn laatste expositie voor hij overleed. Ik kom er vaak ookal omdat het bezijden liggende pad toegang geeft tot de Talmastraat waar de voorzitter van onze vereniging woont. Maar elke keer kijk ik er even en zeg zacht: dag Piet. Want hij was zo trots op zijn exposities. En de beelden zijn na lange tijd weer wit en fris. Mooi stuk, Corline. Mijn gedachten worden er flink door aan het werk gezet.
Er is een tijd geweest – toen ik nog jong en wild was 😀 – dat Bacchus het meest tot mijn verbeelding sprak. Ondertussen begint die tijd hoe langer hoe meer achter me te liggen. Zucht… Leuke foto, de bovenste!