Lieve pa,
Ruim een week geleden zou je jarig zijn geweest. Ik heb, uiteraard, aan je gedacht. En aan hoe wij vroeger de verjaardagen vierden.
Altijd was het warm. Daar had je een hekel aan. Maar op de patio was het goed te doen. In gedachten kom ik weer aanrijden en parkeer, op jouw advies, aan de overkant van het pleintje. Daar zal de eerste schaduw komen, dan blijft de auto koel. De goed verzorgde voortuin showt zijn overdaad aan bloemen. Straks laat je het zonnescherm zakken.
De vertrouwde geur als de voordeur open gaat. Warme begroeting. Goede reis gehad? Ik leg mijn sleutels op het glazen haltafeltje met de gekrulde metalen pootjes. De kamerdeur gaat open, vertrouwd geluid, en ik kijk door de eetkamer heen recht in de keuken waar mam het koffiezetapparaat heeft aangezet. Op het theeblad staan de kopjes klaar. Het tinnen suikerpotje. Het zestiger-jaren gebakstel op de keukentafel. Vanochtend vroeg heb jij de bestelde gebakjes bij de bakker opgehaald.
De rotan bank op de patio ziet er uitnodigend uit met de vrolijk gekleurde kussens. Op het tafeltje een geborduurd kleedje. Het tuinbeeldje in de hoek. Begonia’s in de border. Alles netjes.
De stemming is goed. We zijn blij elkaar te zien. Bloemen voor mam. Jij pakt het cadeau uit. Natuurlijk een boek. En niet zomaar een. Vroeger zei je oudste zoon al ‘dat jij altijd God-boeken las’. Het moest wel ergens over gaan; religie, filosofie, evolutie.
Voor deze verjaardag – je zou drieënnegentig zijn geworden – heb ik weer een boek voor je gekocht. Ik weet zeker dat je het graag had gelezen. Nu lees ik het. Met jou in gedachten. Je zei wel eens: ”Om dit soort boeken te begrijpen, moet je wel wat ouder zijn.” Zover is het nu.
In dank, je dochter.
——————————————————————————————————————-
Dit is een tekst in de serie WE-300, een schrijfuitdaging van Plato (Hier kun je meer leuke, spannende, bijzondere WE-verhalen vinden). Het werkt als volgt: Schrijf een tekst van 300 woorden, waarin het sleutelwoord niet mag voorkomen. In dit geval was het verboden woord: gedenken.
Lees ook: Sterven in juni
Spiegelingen 
Wat een prachtige WE.
Dank je, Marja.
Wow, wat een mooie WE. Uit het leven gegrepen en wat een prachtige laatste alinea en laatste zin.
Dankbaar ben ik. Zoveel meegekregen.
Pingback: WE-300 het woord voor juli | Platoonline
Wat goed dat je het gepubliceerd hebt Corline. Het is een warm, beeldend stuk geworden waarin je je vader haarscherp, liefdevol en toch nergens over-emotioneel hebt neergezet. Als hij je kan waarnemen (en dat geloof ik) dan zal hij trots op zijn dochter zijn.
Ik vond het een eer om dit stuk te lezen.
Ik vind het een eer deze reactie te lezen, Plato!
Zeer liefdevol!
Met dank aan liefdevolle ouders.
Wat een prachtige beschrijving geef je hier van je vader zeg waar de liefde uit doorklinkt. Hoop dat je geniet van het boek.
Ben er al in begonnen. Mooi, goed geschreven, informatief.
Hoe wij langzaam onze ouders worden…
Mooi gezegd, zo voelt het soms ook.
Mooi. Wat spreekt er een liefde uit dit verjaardagstafereeltje.
Dank je!
Hartverwarmende we-300
Dank je Anna. Het was dan ook een warm nest.
Mooi en ontroerend.
Ha, daar ben je weer! Dank je.
Stil van.
Mmmmm.
Mooi beschreven! Maar: drieënnegentig … Mijn vader overleed aan darmkanker – en week voordat hij 28 zou zijn geworden.
Ik heb ook nog boeken die hij heeft gekocht, terwijl ik toen nog lang niet aan lezen toe was: ik had net mijn eerste verjaardag gehad.
De boeken van mijn vader behelsden voornamelijk twee onderwerpen: bouwkunde en religie. Ik zou in bouwwerken elektra kunnen aanleggen, maar bij religie is bij mij de stekker er uit…
Mijn vader zou nu 98 zijn, en ik vraag me af hoe het gegaan zou zijn als hij was blijven leven…
Zo, Dwarsbongel, dat is een heftig verhaal, even in een paar zinnen. Het lijkt me zo’n raar idee dat je je vader niet hebt gekend. Je blijft je, denk ik, je hele leven van tijd tot tijd afvragen hoe het zou zijn geweest, ALS…..
Wat een prachtige WE heb je er van gemaakt.
In gedachten liep ik met je mee en zag alles zo levendig voor mij.
Mooi en vooral liefdevol verwoord!
Debora, dank je. Leuk dat je mijn blog komt bezoeken; van harte welkom!
Wat een lieve, ontroerende WE. Dank je wel voor het delen.
Graag gedaan, Rianne.
De liefde spat er vanaf….ik benijd je, niet alleen daarom!
Ach….
Bedankt voor je bezoek aan mijn blog.Wat las dit stukje vlot.Het barst uit zijn voegen van liefde en warmte en ontroerde me enorm
Leuk dat je hier even komt lezen. Je bent welkom!
Hoi Corja, heel fijn om te lezen en om daar even terug te zijn. Het huis, de sfeer zo helder opgeroepen en ineens zo present, het nam me mee op verjaardagsbezoek in gedachten! Liefs Irene
Leuk dat je er weer even was, Irene!
Prachtig Corline. Wat voelt het fijn om af en toe toch even te praten tegen iemand van wie je houdt en die ergens anders is hè? Ben benieuwd hoe je het boek vindt. Als het wat is ga ik het ook lezen denk ik.
Rebelse, het boek is zeer informatief en heel prettig geschreven. Aanrader! Evenals de tv-serie, trouwens. Ook van Schama.
Wat mooi Corline, wat een fijne herinnering heb jij aan je vader (en al zijn verjaardagen). Geniet van het boek.
Dank je voor het delen van je verhaal.
Graag gedaan, Meer dan mama. En dank voor je compliment. Leuk dat je even kwam buurten; je bent welkom! (Het boek is erg goed!)