Digitaal pesten

vingerhoedskruid“Hoe vaak heb ik het nu al gezegd!” Zijn vuist landde dreunend op tafel. Gerinkel van porselein. Wijn spatte uit de glazen. Kaarsen flakkerden. Zij sloeg de ogen neer. Ze wist wat er ging komen: één lange tirade op haar kookkunst. Ze had haar best gedaan, zoals altijd. Maar uiteraard had hij weer van alles aan te merken. Elke maaltijd was een bezoeking. Nooit was het eens een keertje naar zijn zin, altijd had hij commentaar. De spruitjes te gaar, de bieten te rauw, de soep te zout, de pudding te zoet. En wanneer ze zeker wist dat alles op de juiste manier was bereid, dan was de wijn te koud, te warm, of gewoon niet passend bij het gerecht.

Ze liet hem razen. Wat moest ze anders. Elk weerwoord van haar leverde weer een nieuwe stortvloed aan negatieve superlatieven op.
Moest het beter? Dan zou het beter! Terwijl hij onverstoorbaar doorging met zijn geschreeuw, zon zij op een manier om hem gunstig te stemmen. Al kon hij maar één keer waarderen wat ze hem voorschotelde. Met grote slokken leegde zij haar glas rode wijn en schonk zichzelf opnieuw in. Morgen zou ze iets maken waar hij steil van achterover zou slaan.

“Lieverd, eten!”, riep ze tegen de dichte deur van de studeerkamer. Hij verscheen met een stuurs gezicht aan tafel, propte zijn servet tussen zijn boord en liet zich opscheppen. Natuurlijk, er dreven te veel vetoogjes op de ossenstaartsoep.
“O, schat, sorry, ik vergat je mijn geweldige amuse te serveren.” Op de zilveren lepel lag een zachtpaarse bloem, gevuld met geitenkaas, bedropen met honing en bestrooid met gehakte walnoot. Hij stond verbaasd: zoiets bijzonders had ze nog nooit voor elkaar gekregen.

Ze huiverde, toen hij langzaam kapseisde en met stoel en al tegen de grond smakte. De rode wijn was iets te koel.

——————————————————————————————————————-

Dit is een verhaal in de serie WE-300, een schrijfuitdaging van Plato (Hier kun je meer leuke, spannende, bijzondere WE-verhalen vinden, of zelf meedoen). Het werkt als volgt: Schrijf een tekst van 300 woorden, waarin het sleutelwoord niet mag voorkomen. In dit geval was het verboden woord: kwaliteit.

De foto van de digitalis (vingerhoedskruid) komt van het internet.

32 gedachten over “Digitaal pesten

  1. Digitalis! Uit vingerhoedskruid werd vroeger medicijn voor hartpatienten gemaakt 🙂 Toen ik de foto zag, had ik al een vermoeden. Toch heb ik je verhaal met smaak (ahum) gelezen!

    • Ja, ik ben benieuwd of er nog steeds gebruik van wordt gemaakt. In de homeopathie, misschien. Maar ik houd me er verre van, ook al staat het in mijn eigen tuin….

  2. Digitalis oftewel vingerhoedskruid… in de juiste dosis een weldaad voor hartlijders maar aangezien het hier ging om iemand zonder hart, zonder meer dodelijk *grijns* Top!

  3. Pingback: WE-300 oktober 2014 | Platoonline

  4. Wat een goed verhaal, Corja. Als lezer voel je het wrede einde komen aansluipen. De kritiek van die vent was zo overweldigend dat ik bij alinea 3 al rijp was om hem aan de ergste ziektes te laten sterven. Gelukkig zorgde ze, onder het genot van een glaasje rood, daar zelf al voor. Digitaal-digitales is echt een vondst. Pracht WE.

  5. Prachtig – ben dol op ‘Eigen-schuld-dikke-bult’-eindes. Zeker als de ‘dader’ ermee wegkomt (slecht hè!)

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s