Kun je Rothko leren kennen
In een paar uurtjes
Op een grijze zondagochtend
Dwalend door museumzalen
Familiair
Hé, Mark, ik zag een paar
Van je werken
Ja, in dat pakhuis van Berlage
Opeen gepropt in schemerige zalen
Dit als tegenwicht tegen
Zoveel interessante frases
Kennersblikken, bril op, bril af
Dichtbij of juist uitgekiend veraf
Roezemoezige zalen vol
Maar geen van beide
Ik probeer gepaste afstand te bewaren
Tot de levensgrote werken
Tot de figuratieve stukken
Tot de passanten
Want totaal oningewijd
Vertel mij niet wat ik moet zien
Niet wat ik hoor te voelen
Alle zintuigen op scherp
Laat ik mij totaal verrassen
Kom ik dichterbij dan zie ik
Landschappen, vers geploegd
Treinen aan de horizon
Stoom boven de wagons
Warme zomergloed
Koele winterse wegen
Steeds is voelbaar, tastbaar, als het mocht
De intense aandacht waarmee de schilder
Peuk in de mondhoek
Met het publiek in gedachten en voor ogen
Als een meester in meerdere betekenissen
Zwoegend aan de manshoge doeken
Zich overgaf aan religieuze bespiegelingen
In kleine afgeschutte ruimtes
Worden wij gedwongen
Op te gaan in de warmte
Ons te laten omhullen door kleur
Stil en devoot als monniken
Eertijds in hun stille cel
Rothko
Hij reikte mij zijn verfbesmeurde hand
En ik wist
Hij laat mij niet meer los
——————————————————————————————————————-
De illustraties bij dit blog zijn foto’s van details. Dat vond ik er spannend uitzien. De meeste werken zijn heel groot en bestaan uit enkele kleurvlakken. Omdat het zo druk was in het museum, was het bijna onmogelijk om een werk in zijn geheel te fotograferen. Hieronder een waarbij het wel is gelukt. En voor degene die in meer is geïnteresseerd staat er nu een link naar het Gemeentemuseum in Den Haag.
Spiegelingen 
Gut. Habe ich noch nicht gesehen.
Es ist sehr der Mühe wert! (Ist das richtig Deutsch, Wolfgang? 🙂 )
Kleurschijnsel en gevoel
zelfs als de verf droog is
het water zien gaan
De warmte gloeit na
van ondergaande zon
vakanties terug
Voorstellende iets
dat niet
of toch…
Juist,
een schilderij
Leuk gedaan.
Wat een heerlijk talent om mooie poëzie te kunnen schrijven!
Oei, wat een compliment. Dank!
Een terecht compliment, dankjewel dat je al dat moois met ons wilt delen!
Ik weet niet wat ik mooier vind, de schilderijen of jouw gedicht.
Dank je Narda. Het zijn nog zelfs maar close-upjes van ongeveer 6 x 4 cm. De echte doeken zijn meters hoog. En niet te fotograferen met al die mensen ervoor.
Dank je…vind ik ook altijd leuk om bij kunst iets te maken.
Maar het blijkt dat de kijkers naar kunst er liever niets iets bij willen lezen…
Mooi geschreven Corja.
Je hebt 1 van zijn werken als header gebruikt ,zie ik dat goed als leek ?
Groetjes Laura
Dank je, Laura. Klopt, wat je ziet (als ‘leek’). Het is een ministukje van het grote schilderij.
😉
LG. Wolfgang
Auch zu dir. Danke, Wolfgang
gefällt mir echt gut, wunderschönen Tag, Klaus
Danke sehr. Herzlich Wilkommen!
danke sehr
Jouw gedicht lijkt net zo ‘makkelijk’ en vanzelfsprekend op ‘papier’ gezet als dat een schilder dikwijls de indruk wekt dat hij de verf moeiteloos – en precies op de juiste plaats – op het doek heeft aangebracht. Heerlijke poëzie.
Harrij, het ging redelijk vanzelf, deze keer, dat heb je goed aangevoeld…..
De kleuren zijn inderdaad warm, jouw woorden óók en de naam zal ik vanaf nu wel herkennen als “van een moderne schilder” . 😉
Kijk dát bedoel ik, toen ik vanmorgen op weg naar Scheveningen langs het gemeentemuseum reed viel de naam die groot aan de muur hangt me wél op, gisteren nog niet;-)
Ha, Riet, wat leuk! Zo werkt het inderdaad vaak. 🙂
Wat goed dat hij bij jou wel ‘aankomt’. Zijn late werk vond ik boeiend, maar het werk uit eerdere periodes deed me niet veel. Misschien was het te druk toen ik er was, daar kan ik niet heel goed tegen.
Ook nu was het druk. Niet fijn, maar helaas. Ik vond het mooi om te zien hoe zijn ontwikkeling was gegaan. Zelfs in zijn eerdere werken kun je al een aanzet zien tot de latere vlakverdeling. In eerst instantie vond ik de zalen te klein en te donker voor die enorme doeken. Later begreep ik dat hij dat juist wilde, zodat mensen zich helemaal één konden voelen met zijn werk.
Waar we ook van genoten hebben, was Emo Verkerk. Heel bijzonder! (http://www.gemeentemuseum.nl/tentoonstellingen/emo-verkerk-0 )
veel over zijn werk gehoord
en nu dan gelezen
goed geschreven
Als je er kans toe ziet – het is niet naast de deur – de moeite van een bezoek waard!
Corja, je bent een poeët in het diepst van mijn gedachten. Ik heb Rotko’s werk
nog nooit gezien maar als hij half zo mooi schildert als jij schrijft dan lig ik aan zijn voeten.
(eerste zin is verschrikkelijk plagiaat maar dat hindert niet want Willem K. is al heel lang dood).
Wat een compliment weer, Plato. En ach, die ouwe naamgenoot van jou zal zich er niet voor omdraaien (omrollen?). Rothko maakte bijzonder werk (in mijn ogen althans). Of het ook mooi is, blijft de vraag.
Dit schilderij doet me qua sfeer denken aan het werk van Turner.
Ooit werkte ik bij een schilder die abstract schilderde, ik beken, ik weet weinig van kunst en vond zijn werken die net als deze schilderijen grote vlakken met kleuren nietszeggend en dat kon ik ook gewoon tegen hem zeggen. Tot hij een keer een lezing gaf over zijn schilderijen en vroeg of ik er bij wilde zijn. En opeens ging ik het begrijpen. En al vond ik sommige nog steeds niet mooi, ik zag opeens wat hij er mee bedoelde. Daar is kunst voor. Je hebt het in je gedicht mooi verwoord.
Wat een mooie reactie heb je geschreven. Ja, het gaat om de bedoeling van de schilder. Mooi of niet mooi is dan niet aan de orde. Dan gaat het meer over ‘boeiend’, of ‘interessant’.
Ei zo na een kunstwerk
tussen
het gouden koren,
geschilderd op bijna scharrelei wit karton
zagen sommigen een vogelsilhouet met uitgerekte nek
anderen door ogen als een vergrootglas een vuile vlek
de schilder
zweeg in duizend talen
toen het kennerspubliek met kakelen begon
Je schreef boeiend en met kleurgevoelige woorden, Corja!
Lenjef 🙂
Laten we maar hopen dat schilders zich niets aantrekken van het commentaar van het zogenaamde “kennerspubliek”. Musea konden wel sluiten!