Mijn lachspiegel

5

Ik maak mijn beeld van jou
Aarde en water kneed ik
Tot een gewillige substantie
En zo boetseer ik jou al jaren
Tot wie ik denk dat je bent
Een kleine god
In de holte van het spiegelend heelal

En als jij lacht
Lach ik
Ik lach me tranen om het lot
En houd mijn adem in

Op lichte voeten dans ik
Spring zo hoog ik kan
En strek mijn armen uit

Ik had je voor de vogels graag behoed
O laat ze toch geen
Nesten maken

Kijk in mijn ogen
Spiegel mij
En lach

——————————————————————————————————————-

Het beeld: MIJN LACHSPIEGEL (1998) van Hella de Jonge staat in de hal van het Zaantheater in Zaandam.

Zaantheater

24 gedachten over “Mijn lachspiegel

  1. Het hoofd is prachtig gemaakt en er zijn mooie kleuren gebruikt, voor “het geheel” ben ik gewoon niet kunstzinnig genoeg denk ik….. maar jou heeft het heel duidelijk geïnspireerd !

    • Ik houd van eerlijke mensen, Riet. Volgens mij heeft het niets te maken met kunstzinnigheid, of je iets mooi vindt of niet. Ik loop er al jaren langs, wanneer ik in het theater kom. Het fascineert me, maar of ik het mooi vind, weet ik eigenlijk niet eens. De laatste keer dat ik er was, heb ik weer eens wat foto’s gemaakt. De tekst borrelde ineens op. En wat doet een blogger dan? Juist!

    • Absoluut, Paperona (wat betekent dit?). Maar ken je de Chinese uitdrukking: “You cannot prevent the birds of sorrow from flying aroud your head, but youy can prevent them from nestling in your hair.”? Zo waar!

      • Paperona betekent ‘grote eend’ een bijnaam die mijn vader mij heeft gegeven. Mijn zusje is Paperina.

        Die uitdrukking kende ik niet. Inderdaad een mooie! Zet je aan het nadenken. Nu snap ik het beeld en je gedicht ook beter!

  2. Dat Engelse gezegde kwam ik ooit ergens tegen in een ziekenhuis: laat de volgels van verdriet niet nestelen in je haar.
    Ik heb er toen wat meegedaan, maar dat is lang geleden.

    Het heeft weer mooi geborreld.
    Groet, Hennie

  3. Goh als ik zo de reacties lees van je vind ik dat gezegde wel heel mooi trouwens. Misschien is dat beeld daar wel op geïnspireerd. En zo niet wel jouw gedicht in ieder geval denk ik.

  4. Honger naar kunst

    in onze eeuwig
    wispelturige gedachten
    ontstaan constant vormen

    die het denken als hongerige wormen
    bestormen

    ze vreten zich vol en zo is er
    weer plaats
    voor een fata morgana tussen zandstormen

    Prachtig geschreven, Corja!
    Amai!
    Lenjef

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s