Vleugeltjes om zo mee weg te vliegen
Maar er zit geen beweging meer in
Of het moet de wind zijn
Die een lichte trilling door de veertjes voert
De schuldige van de moordpartij
Is natuurlijk ver te zoeken
Of zie ik zijn glanzend groene knikkerogen
Onschuldig knipperen achter de lavendel?
Kleine Icarus, voorgoed gevlogen
Hoger zelfs dan jij ooit hebt gekund
Door hemelsblauw op engelenvleugels
En slapen in een koesterende hand
——————————————————————————————————————-
Ook Icarus: https://ajroc.wordpress.com/2013/06/12/icarus/
Oei, dit ziet er een beetje luguber uit zelfs…
Ja, dat vond ik ook. Het lag precies voor de deur….
Soms heeft kattenkwaad meer gevolgen dan je zou willen. Mooi beeld #Icarus !
Inderdaad. Beluister dit schone lied maar eens: https://youtu.be/MFlim2fIV8A
Van die grote taalvirtuoos, Drs P.
Oh wat is de toon en de uitvoering en de tekst weer onnavolgbaar Drs. P. Heerlijk. Ik schreef vorige week bij zijn overlijden een limerick als eerbetoon. Misschien heb je hem nog niet gelezen, daarom bij deze de link:
https://gedachtgedicht.wordpress.com/2015/06/14/respect-voor-drs-p/
Je zult als nietig vogeltje maar zo’n grafschrift meekrijgen, prachtig!
Dank je, Riet. Je zult als nietig vogeltje zo uit elkaar gescheurd worden…..
Maar niet aan denken, ik kwam hier ook zoiets tegen en kon het niet over m’n hart krijgen er een foto van te maken. het is de natuur, dát wel maar dat maakt het niet mooier!
Dit is daarom nog geen kattenkwaad. Het kunnen kwajongensstreken zijn maar ik vermoed eerder dat dit het werk van een dierenhater zou kunnen zijn. Wie haalt er nu zo iets in zijn hoofd.
Het was echt het werk van een kat hoor! Die kunnen er niets aan doen. Dat is de natuur.
Ja ik zie ze in mijn tuin momenteel ook vaak loeren, weet niet eens van wie die katten zijn. Tja het is de natuur maar wel vervelend om het zo te vinden. Wel een mooie gedicht er van gemaakt.
Pal voor mijn deur, Anneke. Misschien wel een gulle gift van de “dader”. Wie zal het zeggen… 😉
Kan me leukere verrassingen indenken…..;)
Owww hé, het is geen fijn aanblik zolang de natuur de vingers in het spel heeft kan ik er vrede mee hebben.
Ja, ik ook Laura. Sneu voor het beestje, maar zo gaat het nou eenmaal. Er wordt niet gedood uit haat. Dat kun je van mensen niet zeggen, helaas.
Precies, gisteren nog een aanblik van een mooi ree, huppelend voor mijn auto, wat een pracht gezicht en gelukkig heel huids de overkant gehaald, wat een geluksmomentje 😊