Ze schudde haar donkere lokken en draaide rond en rond voor de spiegel. Een wellustige glimlach plooide zich rond haar volle lippen. Haar soepele kleed volgde de verleidelijke rondingen van haar welgevormde lichaam. Ze voelde zich goed en sterk. Ze bezat alles wat ze nodig had voor een fantastisch leven. Ze hoefde hier toch hopelijk niet te blijven, op die saaie berg? Bij die ouwe god met zijn plannetjes? “De mensheid straffen”, had ze hem horen mompelen. Er was met vuur gespeeld. Het vuur der goden. En hij zou het de mensen na aan de schenen leggen.
Ze hoorde haar naam noemen en draaide zich loom in de richting van het geluid. Daar kwam hij aan. Tot haar grote verrassing droeg hij iets in zijn handen. Een doos met een mooie strik erom. O, ze was gek op cadeautjes. Dat wist hij wel. Hij had haar tenslotte zelf gecreëerd.
Wat een deceptie toen ze hoorde dat dit mooie cadeau niet mocht worden uitgepakt, laat staan geopend. Ze griste het uit zijn handen en keek hem kwaad aan. “Als het zo moet, blijf ik hier geen dag langer”, beet ze hem toe. “Hoe toevallig”, sprak hij. “Ik ben in een vrijgevige bui, Pandora. Ik doe jou cadeau aan een goede vriend van mij, Epimetheus.”
Cadeau! Ze stampvoette van woede. “Eén ding nog”, sprak de oude Zeus, “wat die man met jou doet, moet hij zelf weten. Als jij je pakje maar dicht laat!”
Later die middag stonden twee mensen gebogen over een half geopende doos. Zij had het lint om haar middel gebonden. De meest verschrikkelijke rampen, ziekten en ellende vlogen door de kier naar buiten. Er stond de mensheid heel wat narigheid te wachten.
Snel drukte de man de doos weer dicht. De hoop was nog niet vervlogen.
——————————————————————————————————————-
Dit is een verhaal in de categorie WE-300, een schrijfuitdaging van Plato. De bedoeling is dat je een verhaal schrijft van 300 woorden, waarin het sleutelwoord niet mag worden genoemd. Deze keer was het verboden woord: nadenken.
Meer lezen of zelf meedoen? Ga naar https://platoonline.wordpress.com/
Het plaatje komt van het internet
Spiegelingen 
Moooooooooi. Het hadden wat mij betreft ook 600 woorden mogen zijn. Of 900. Zo lekker las het weg.
Dank je. Misschien kun je eens lobbyen bij Plato. Maar ik vond 300 woorden wel genoeg!
Heel origineel ingevuld.
Dank je, Marja.
Volgens de mythe is er een hoop ellende uit die doos van Pandora gekomen. Mooie WE!
Dat is mooi gezegd, MdM, “een hoop ellende”! Goed gevonden!
Toch wel gruwelijk jammer dat jij het verhaal niet kan/mag herschrijven, ik weet zéker dat jij vrouwen wél de zelfbeheersing had meegegeven om ons te vrijwaren van al die rampen die ons van tijd tot tijd overspoelen!
Evengoed weer erg mooi gedaan.
Nee, laat het verhaal maar zijn zoals het is. Daar kunnen we ons voordeel mee doen, denk ik.
Hoe kom je er toch telkens op, mooi Corja 😊
Het borrelt vanzelf op, Laura. 🙂
Dit keer geen Bijbels verhaal maar deze doet er niet voor onder. Mooi gevonden en verteld zo.
Bijbelverhalen, mythologie, als je goed leest, zijn er veel overeenkomsten!
Ja dat klopt inderdaad. Ik had destijds een geweldige leraar geschiedenis die graag mythische verhalen vertelde. Dat blijft altijd hangen. En er zijn veel overeenkomsten.
Het was ook wel een hele hoop ellende, ik k vraag me af of hij die doos wel echt goed dichtgedaan heeft.
Dat is inderdaad de vraag. Hopen tegen beter weten in…
Pingback: De WE-300 voor oktober 2015 | Platoonline
Wat Rietepietz zeg: niet mogen herschrijven…. maar waarom zou dat eigenlijk niet kunnen? Wie zegt dat we de werkelijkheid niet mogen vervormen in een verhaal? Zou toch een leuke uitdaging zijn.
Mooi verhaal. Was het trouwens niet Pandora zelf die de doos opende en later weer sloot zodat alleen de hoop in het doosje achterbleef?
Hoe dan ook: ze wordt bedankt. Wij zitten nog steeds met al die plagen. Stom mens. 🙂
Misschien kun je het boek van Dr. Sophie Ramondt eens op de kop tikken. (Ook werkelijk een aanwinst als je je met kunst bezig houdt.) In dit uitstekende boek met Griekse mythen en sagen kun je lezen dat Pandora samen met Epimetheus, de “achternadenkende” (eerst doen, dan denken) de doos opende. E was de broer van Prometheus, de “vooruitdenkende”, die het vuur van de goden gestolen had en aan de mensen had gegeven. Het zit allemaal behoorlijk ingewikkeld in elkaar. Dus om P nou de schuld te geven?
Soms is het beter om een doos dicht te laten. Maar ja, nieuwsgierigheid is moeilijk te bedwingen
Mooi verhaal, heb genoten!
Mooi zoals de Griekse mythologie altijd maar inspiratie blijft, ook na duizenden jaren! Zelf heb ik daar ook nog steeds “last” van.
Ja? Ik zou graag eens zien wat jij ermee doet/hebt gedaan! 🙂
Zei ik bij het vorige verhaal dat de Bijbel velen inspiratie geeft. Kan dat voor de mythologie natuurlijk zo herhalen. Genoten van je verhaal.
Ja, klopt. Het zijn universele verhalen. Met sprookjes kan het ook. Al een paar keer gedaan en ik ben er nu weer over aan het broeden. Wie weet nog een WE….
Wat toevallig zeg: ben vandaag begonnen in een boek dat begon met een stukje over de doos van Pandora. Mooie invulling van de WE.
Nou, dat is inderdaad toevallig zeg! Toch sta ik er verbaasd over, hoe vaak zulke dingen voorkomen. Synchroniciteit noemen ze dat. Ben wel heel benieuwd welk boek je leest. 😉
Alhoewel het resultaat te gruwelijk voor woorden is…. heb je het wel op een geweldige manier samengevat!
Knap geschreven poehhh
Mooi geschreven, en toch ook weer een mooi stukje aanvulling op het gemis aan mythologie in mijn opleiding – dat had je niet op de LTS.
Andere mythologie genoeg meegekregen overigens, tot de politiek van vandaag aan toe…
Nog een scarabee gezien overigens? 😉