Dat jij het nu net moest zijn hier op mijn arm
Met dat stille lachje kleine rakker
Ik ken jou al langer dan vandaag
Jij gestold stof van lichtjaren ver
Vond mijn schoot blindelings
Op de tast en zo zeker als
Een plus een drie is
Stof, fijn glinsterend sterrenstof
Goud voor het haar en mangaan voor het oog
Waaierde uit, ving licht, sprankjes hoop
Jezus, wat goed dat je hier bent
Mijn God
Dat wij elkaar kennen is zo zeker
Als zonlicht weerkaatst op de maan
De dans is begonnen en wij
Wisselende gedaantes
Kijken en zien en
Wervelen mee in weerwil van onszelf
En lachen, geen schaterend niets
Maar fijntjes, herkennend lachen
Oog in oog genietend voor even
Het weten in een flits en voorbij
Verbergen wij onze tranen tot later
Als er geen later meer is
Als het hout ons kluistert aan de aarde
En de nacht zich over het gebeente ontfermt
Spiegelingen 
Mooi Corja, de laatste zinnen raken me.
Niet te hard, hoop ik…
Ik sluit me aan bij Beaumino, prachtig!
Dank, Riet!
In één woord, geweldig Corja.
Dank je, Bomma
Do ut des
geloof is een ongelooflijk iets
velen willen er voor sterven
om ‘t eeuwig leven te erven
het zegt mij minder dan niets
Onnavolgbaar prachtig geschreven, Corja!
Lenjef
Dank je, Lenjef. Ik zou niet voor het geloof willen sterven! En eeuwig leven? Oei!
ach…
Mooi!
Wat prachtig heb je dat verwoord zeg…..
Een lachende Maria.in liefdevol contact met haar kind.
Mooi. Zo’n zin: als een plus een drie is. Geweldig.
En dan die zover gevorderde ziel die vanuit de onmetelijkheid der dimensies de juiste schoot vindt.
Maar daar was ie wel door een engel mee geholpen natuurlijk.
Mooi, poëtisch blogje. En eeuwig leven… tja… als tijd niet bestaat aan gene zijde, hoe lang is dan eeuwig?
Eeuwig is misschien net zo lang of kort als we denken….
Laatst iets gelezen over de oerknal. Dat het leven een fiks aantal miljarden jaren zijn gang gaat, dat daarna het universum uitdooft en dat het daarna wachten is tot de volgende oerknal.
Is eeuwig leven dan de tijdspanne tussen twee oerknallen, zoiets als een flikkerend lampje maar dan iets langer?
Ooooow, daar wil ik gewoon niet over nadenken! Ik vind het met één oerknal hier al ingewikkeld genoeg!