Hij zit daar zo rustig
Of het hem allemaal niet aangaat
Zonder nieuwe keizerlijke kleren
In kunststof adamskostuum
Om hem heen scharrelen mensen
Op zoek naar nog dat ene koopje
Bij het scheiden van de markt
Met nietszeggende blik tuurt hij
Naar de troep op de stoffige vloer
Het zal hem een zorg zijn
Geen nieuwe collectie
De tekst op rode bordjes ten spijt
En waar hij de rest van zijn dagen zal slijten-
Voor de schamele vijftig euro
Die hij moet opbrengen
Getuige de sticker op zijn borst-
Ook dat laat hem koud
Hij was deelgenoot
Van het vergane imperium
Uitgekleed
Net als hij
Spiegelingen 
Wat een bijzondere invalshoek om het V&D drama te bekijken.
Je zou de arme man bijna een plaatsje in je huis aanbieden…..waar vind je nou zo’n welgevormde man voor € 50.– 😉
Een echte denker.
Maar ja, in huis heb je misschien meer aan een echte “doener”;-)
Precies, heb nog wel wat klusjes….
Hij is wel het symbool inderdaad voor steeds meer sluitende winkels .
Misschien leuk voor in de tuin onder een boom
Onder een treurwilg….. 😉
Stapje bij stapje
gaat de een na de ander
gaat ten onder
in de strijd
om het machtigste rijk
Groetje, Ria
Ach ja, zo is het leven… 😉
Mooi geschreven maar niet goedkoop zo’n man
Welkom op mijn blog, Villasappho. Eenmalig vijftig euro, dat valt toch wel mee?! 🙂
Mooi gedicht. Mooie vergelijking tussen het uitgeklede concern en die pop die nog verre familie moet zijn van de denker.
We waren nog even bij het Zaandamse deel van het ex-imperium. ’t Was er zo troosteloos. Het voelde een beetje spijtig. Maar ja, als je bedenkt dat het bedrijf toch al van Sun-Capital was, net als de HEMA en andere ketens… dan worden nostalgie en spijt loze begrippen.
Ik heb er maar een schrift gekocht. Je moet toch wat.
Altijd handig, een schrift. Daar kun je mooie teksten in schrijven. We laten het allebei een beetje afweten wat bloggen betreft, lijkt het wel. Alhoewel ik van jou toch weer wat langs zag komen. Ik ga lezen!