Lieve grote kleine meid,
Als ik van al de foto’s die ik van jou heb een fotoboek zou maken, kreeg dat de titel: Het meisje met de duizend gezichten. De mensen die ik het zou laten zien, zouden het bijna niet geloven, maar ik kan ze verzekeren dat het steeds om hetzelfde meisje gaat. Hoe je kijkt, is op elke foto weer anders. Bovendien zie je soms ook alleen maar je achterhoofd, omdat je dan he-le-maal geen zin hebt om op de foto te gaan.
Ik verbaas me soms over al die verschillende gezichtsuitdrukkingen: lief, wijs, uitdagend, kinderlijk, quasi volwassen, ernstig, vrolijk, schattig, speels, verlegen, boos, verdrietig, dromerig, vrouwelijk, vermaakt, grappig, uitbundig, ingekeerd, geïnteresseerd, nukkig, innemend, doortastend, stoer. En dit dan nog weer op heel veel verschillende manieren. Zo kom ik makkelijk aan de duizend gezichten van mijn kleindochter. Dat dit allemaal in jou zit….
Vandaag moet ik denken aan die dag acht jaar geleden dat je werd geboren. Een klein, piepklein meisje. Het eerste wat ik van je zag, was je kleine kopje met pikzwarte haartjes. Je wist ons, zo klein als je was, nog even op het verkeerde been te zetten, -je eerste practical joke- maar dat duurde niet lang. Al heel snel liet je zien wie je was: een lief, klein, innemend hummeltje met een grote eigen wil.
Je bent nog steeds lief en innemend, niet meer zo klein, maar jouw eigen wil kan niemand ontgaan. Je bent een meisje dat telkens weer verrast en verbaast. Jouw moeder kent je natuurlijk heel goed, maar ik weet zeker dat ook zij nog wel eens voor verrassingen komt te staan.
Lieve meid, in deze brief kan ik je natuurlijk goede raad geven. Ik zou je ideeën aan de hand kunnen doen, waardoor sommige dingen in je leven makkelijker zullen gaan. Maar ik doe het niet. Niet dat jij er niet naar zou luisteren, maar omdat ik weet, dat jij de dingen het liefst op je eigen manier doet. En tot nu toe gaat dat heel goed.
Je hebt een groot gevoel voor schoonheid. Je staat op een positieve manier in het leven; je haalt eruit wat erin zit.
Dat is de basis van al je mogelijkheden, je ideeën, je invallen, je inventiviteit, je oplossingen, je grapjes, je serieuze voorstellen, je dromerijen, je berusting (soms….), je creativiteit, je enthousiasme, je originaliteit, je handigheid, je aandacht. Je liefde.
Het maakt je een open boek.
Maar het maakt je vooral: mijn lieve kleindochter. Ik heb maar één wens: blijf dat nog heel lang!
Heel veel liefs,
Oma.
——————————————————————————————————————-
En natuurlijk heb ik de kleinzoons ook ooit een brief geschreven: https://ajroc.wordpress.com/2015/06/25/brief-aan-mijn-kleinzoons/
Spiegelingen 