– Het Rode Plein –
Zo is het natuurlijk altijd al geweest
Maar ik zie voor het eerst
Hoe de schemer het plein
Hult in een zachtroze waas
De vallende avond dempt de geluiden
En laat ze wegzweven in het niets
Daar waar ooit koppen rolden
Bloed vloeide
Laarzen marcheerden
Bevelen werden geschreeuwd
Angstkreten klonken
Overwinningen werden gevierd
Klinkt een vredig geroezemoes van stemmen
Vrolijk gelach af en toe
Liefdevol kijken jongens naar meisjes
En vice versa
Mobieltjes, ach als er toch geen mobieltjes waren
Leggen de beelden vast
Sta nu eens zus en zo en kijk naar mij
Voor nu en later
Gelukkig zijn zij die hier slenteren
Hand in hand en mooi en jong
Het leven een feest
In elk geval nu, voor even, deze avond
En nu staat het leven aan hun kant
Daar op dat Rode Plein
Waar verderop iemand al jaren
In zijn dooie eentje
Dood ligt te zijn
——————————————————————————————————————-
Lees ook: Neva-kleurig: https://wp.me/p36K0e-Xb
Ontmoedigend Overweldigend: https://wp.me/p36K0e-Ih
Trojka: https://wp.me/s36K0e-trojka
Moedertje Wolga: https://wp.me/p36K0e-No
Spiegelingen 
Prachtig….. zowel foto als hoe je je bevinden beschrijft. Gelukkig was je er niet ten tijde van “de rollende koppen”
Dank je, Riet. Inderdaad ben ik blij dat het daar nu een vredige toestand is – over het algemeen dan.
Ja, zo was het! Mooi getroffen,daág, Hieke
Ja hè, dat hebben we daar toch maar mooi ervaren. En dank je.
Mooi in woorden en beeld
Dank je wel, Hennie.
Een heel mooie sfeerbeschrijving. Maar ook voor jou is het leven zo een feest, ook al ben je dan al iets ouder!
Ietsje ouder… 🙂 Maar inderdaad, het verblijf in Rusland is voor mij zeker een feest. En dat Rode Plein heeft iets heel speciaals.
Prachtig gedicht. De sfeer mooi weergegeven. Zou er zo een wandeling willen maken.
Dank je. Een wandeling over Het Rode Plein is echt de moeite waard!
Heel mooi Corja. Die vergelijking tussen vroeger en nu.
Maar een heel trieste zin aan het einde.
Lenin ja, in zijn riante Mausoleum. Heeft wel heel veel op zijn geweten. Dus of het echt zo triest is, laten we maar even in het midden…
Zwervend over de wereld rustend op een plein, de zwerver in zijn eentje ligt gewoon beetje dood te zijn. Mooi gedicht, Corja.
Het ging hier niet over een zwerver, maar over Lenin die al bijna 100 jaar in zijn mausoleum is opgebaard.