Of ik een recensie over haar boek wilde schrijven. Dit berichtje bereikte me vorige week. Oud-leerling vraagt ex-juf om iets te schrijven. Hoe kan ik weigeren? Ooit droeg ik haar op om teksten te produceren. Een soort koekje van eigen deeg dus.
Ik maak kennis met Miriam van Tunen als ze bij mij in groep 8 komt. Een goedlachs meisje. Humor, fantasie en… een paardenmeisje pur sang. Ze krijgt me een keer zover dat ik meega naar de manege en zelfs op een paard(je) door de bak ‘rijd’.
Maar kinderen groeien op, gaan hun eigen weg. Zo hoort dat, ze verdwijnen uit je blikveld. Toch gebeurt het af en toe dat je weer even iemand ziet of spreekt. Dat is met haar het geval. En nu dus, ping!, een berichtje via Messenger. En ja, Miriam, ik vind jou zo de moeite waard dat die recensie er komt.
Het bewuste boek: Van Achter De Kast, moet daarvoor weer even uit de kast komen. Ik sla het open. En… ik ben weer verkocht. Al lezend loop ik naar de bank en voor de tweede keer lees ik het boek in één adem uit. Weer ben ik geraakt door de vlotte schrijfstijl. Weer verbaas ik mij. Weer word ik boos. Weer moet ik erg lachen. Weer raak ik ontroerd door de laatste bladzijde.
Maar, die ‘kast’? Inderdaad, uit de kast komen, daarover gaat het boek. Een ‘laatbloeier’, – haar woorden – op het gebied van homoseksualiteit, die al een enorme strijd met zichzelf heeft gevoerd, komt uit de kast in een zeer christelijke omgeving. De reacties op haar openheid zijn hartverscheurend. De consequenties niet minder. Er volgt een grote worsteling. Alweer. En grote veranderingen volgen. De veilige plekken blijken niet zo veilig als gedacht; in het werk, in de vriendenkring, ze moet zich verdedigen en verantwoorden. Het feit dat geaardheid geen keuze is, schijnen veel mensen niet te kunnen begrijpen. Oordelen en afkeuring is haar deel.
Gelukkig weet ze zich staande te houden. En hoe! Ze ervaart grote steun van de familie, al zijn ook daar verdrietige momenten. Maar haar enorme innerlijke kracht en vertrouwen, haar oplossingsgerichtheid, haar durf en haar humor zorgen ervoor dat ze uiteindelijk ervaart dat alles anders zal worden.
Kortom, ‘Van Achter De Kast’ is een boek dat je gelezen moet hebben. Niet alleen een must voor de ‘beginnende’ LHTB-er; iedereen die zaken van levensbelang voor zichzelf moet uitzoeken zal hierin kunnen lezen dat je, als je je hart volgt, uiteindelijk het geluk zult vinden. Het pad gaat niet over rozen, het is niet geasfalteerd, het is behoorlijk bochtig en het eindpunt is niet in zicht. Maar je moet door. En uiteindelijk komt het goed. Heel goed!
——————————————————————————————————————-
Bezoek ook de website van Miriam van Tunen: http://www.mvtunen.nl/
Spiegelingen 
Ik vind de recensie al zo mooi, daar zal je ex leerling vast heel blij van worden. Een boek dat z’n weg wel zal vinden.
Dank je. Ja, dat boek vindt zijn weg zeker. En dat heeft ze- en met haar zovele anderen- beslist verdiend.
Zo blijkt maar weer uit je bericht dat we in Nederland nog helemaal niet zo ‘modern’ zijn als we pretenderen en dat er in de emancipatie van allerlei groepen nog lange wegen zijn te gaan.
Er moet inderdaad nog heel wat gebeuren anno 2017. Zo aanmatigend ook dat allerlei groepen het alleenrecht denken te hebben op “gods wil”…
Het ”streng in de leer” geloof zorgt ervoor dat deze mensen een lange moeilijke weg te gaan hebben. Gelukkig zijn er mensen zoals jij waar ze veel steun aan hebben. Lijkt me een verhelderend maar ook triest boek dat zeker waard is om gelezen te worden
Ja, er is nog een lange weg te gaan. Maar, E, het is zeker geen triest boek! Er wordt absoluut niet gezeurd en er valt veel te lachen. Ze is haar humor niet kwijtgeraakt. Juist omdat het zo positief en bemoedigend geschreven is, kan het velen een hart onder de riem steken.
Dat maakt het prettig om te lezen