De ochtend ruikt naar herfst
Mussengetjilp, verder is het stil
Wat moet bloeien bloeit
Gemijmer bij een kop thee
Een heel leven als een dag
Die van gisteren bijvoorbeeld
Toen ik achterop -voeten op de stepjes
Mijn kinderhanden om zijn riem-
Door herfstig bos mijn jonge vader
Vergezelde naar de moestuin
Terwijl hij fluitend dor blad wegharkte
Andijvie en bieten oogstte
Volgde ik de aangestampte paadjes
De laatste zomerdagen
Niet ver van de boom valt een appel
Mijn kleindochter verheugt zich
Wieden en oogsten straks
Spiegelingen 
Wat vliegt de tijd hé!Voor je het weet maar je mee wat je zelf meemaakte met een nieuwe generatie, veel nét even anders maar sommige dingen veranderen nooit.
Ja, klopt. Ook ging hij met zijn kleinkinderen (mijn dochters) naar de tuin. En nu… de geschiedenis herhaalt zich. Gelukkig.
Dat is zó leuk als je het verleden terug ziet komen bij een nieuwe generatie. Want kinderen zijn in grote lijnen natuurlijk niet anders dan vroeger.
Prachtig geschreven. Op een zekere leeftijd besef je hoe snel het gaat. Zag een foto van dochter nog klein. Nu alweer drie kleinkinderen waarvan er een voor het eerst naar school gaat.
Ja, het gaat razendsnel allemaal. En na je zestigste lijkt het nog wel sneller te gaan. Genieten hoor, van die kleintjes! Voor je het weet zitten ze op de middelbare school…
De seizoenen van een mensenleven…
Mooi