Heremetijd, de winter was niet veel
’t Is duidelijk dat de dagen alweer lengen
De merel zingt met een omfloerste keel
De knoppen van de ribes zwellen al
Het prille groen laat niet lang op zich wachten
Dat zal ’t gemis van sneeuw en ijs verzachten
Ach, ’t is al zoveel jaren het geval.
Wie nu een tuin heeft, is alweer aan ’t werk
Er is geen tijd de zachte winter te betreuren
Er moet als ieder jaar ontzettend veel gebeuren
Komaan, het houdt ons bezig, maakt ons sterk
We zullen spitten, zaaien, wieden en niet zeuren.
(Vrij naar Herbsttag, Rainer Maria Rilke)
Spiegelingen 