Soms zijn er van die aangename, onverwacht leuke uitjes. Natuurlijk overkwam het ons niet; we hadden ons er zelf voor aangemeld. Toch was het verrassend. Na twee reizen naar Rusland zijn wij enorm verslingerd geraakt aan dit land, zodat vriendin H en ik het niet konden laten kaarten te bestellen voor de boekpresentatie van de vertaling van het werk van Simon Sebag Montefiore: De Romanovs. De schrijver zou worden geïnterviewd over zijn nieuwe boek in de Hermitage in Amsterdam. (Dit had van ons ook wel de Hermitage in Sint Petersburg mogen zijn, maar je kunt niet alles hebben.)
Het leek ons verstandig om ruimschoots voor het begin van de lezing naar het museum te gaan, zodat we nog tijd zouden hebben om op zijn minst een gedeelte van de expositie “Catharina, de Grootste” te zien. Door oponthoud bij het openbaar vervoer (zowel trein als tram) werd dit gereduceerd tot een half uur. Helaas, er was nog zoveel moois te zien. Maar we komen terug!
Toch werd dit jachten en jagen helemaal goed gemaakt door het levendige gesprek dat Sjeng Scheijen in perfect Engels aanging met de schrijver en historicus Montefiore. Voor een volle zaal met grijze hoofden (die van ons pasten daar overigens prima bij…..) werd een tipje van de sluier opgelicht en een aantal sappige feiten uit de doeken gedaan. Montefiore is een meeslepend verteller met grote kennis van zaken.
Het was bijna vanzelfsprekend dat de bekendste Romanov, Peter de Grote, van diverse kanten belicht werd.
Maar ook Catharina kwam uitgebreid aan bod.
De geschiedenis van de Romanovs beslaat een periode van ruim drie eeuwen: van 1613 tot 1918. Montefiore heeft hier een jarenlange, diepgaande studie van gemaakt, onder andere aan de hand van vele bewaard gebleven brieven en documenten. Dit heeft geresulteerd in een -zoals dat vroeger heette- kloeke uitgave, voorzien van kaarten, foto’s en stambomen. Alsof het een toneelstuk betreft, heeft hij de hele geschiedenis opgedeeld in drie bedrijven (Opkomst, Zenith en Ondergang) en deze weer in scenes. Helder en overzichtelijk.
Het was me er niet in eerste instantie om te doen geweest het boek aan te schaffen, maar gaande het gesprek leek het me toch bijna een must om dit wel te doen. Dus zo kwam het dat wij een uurtje later allebei een boek met een prachtig paarse omslag doorbladerden, hier en daar wat lazen en aansloten in de rij om het te laten signeren.
Er zullen nog genoeg donkere dagen komen, waarop het heerlijk is weg te duiken in de Russische geschiedenis. Maar ook een mooie zonnige dag in de tuin, lijkt me een uitstekende optie.
Het is beslist een aanwinst. En niet alleen voor de boekenkast.
——————————————————————————————————————-
Blogs over twee reizen naar Rusland:
Klik op de links:
https://ajroc.wordpress.com/2016/06/07/to-russia-with-love/
https://ajroc.wordpress.com/2016/06/15/moedertje-wolga/
https://ajroc.wordpress.com/2015/10/06/ontmoedigend-overweldigend/
Spiegelingen 