De menselijke geest
Is een ware schatkamer
Van opgeslagen kostbaarheden
Soms wordt de deur geforceerd
Vandaag is de koevoet een oude wekker
Opgewonden tikkend tovert hij
Herinneringen tevoorschijn
Waarvan ik het bestaan was vergeten
Een keer overnachten
In een kleine dienstbodekamer
Antimakassars over de oude eiken stoel
Een roestig conservenblik
Op het granieten aanrecht
Rotan stoelen in de serre
Uitzicht op een modderig slootje
Half verborgen onder woekerende braamtakken
Rood verkleurd blad
Krakend visgraatparket
Bedekt met Perzische tapijten
Bruine bakelieten lichtknopjes
Waarop je extra kracht moest zetten
De marmeren vloer van de gang
De levensboom boven de voordeur
Een kopje Nescafé met suiker en melk
De trapnaaimachine
En altijd een breiwerk
Onder handbereik in de rode-zakdoekentas
Als klap op de vuurpijl
De oude kapotte Friese staartklok
Die weer liep
Op het moment van haar dood
