Het is al een tijdje aan de gang in het oude wijkje, een paar straten bij mij vandaan: slopen, breken, graven, egaliseren. En renoveren. Zo kwam het stokoude Zaandijker kerkje letterlijk steeds meer aan het licht.
Toen ik twintig jaar geleden (alweer!) in dit aardige dorpje (natuurlijk, het is een onderdeel van Zaanstad, maar toch) kwam wonen, zag ik vanuit mijn keukenraam het blauwe lichtje op de kerktoren. Ik vond het wel mooi, onder de rook van de kerk te wonen.
Het oude, vervallen gebouw heeft mij altijd aangesproken. Het was een echte kerk zoals kinderen die tekenen: een schip en een toren. Kerkdiensten werden er al lang niet meer gehouden. Zelfs is er een tijdje een paintballcentrum in gevestigd geweest. Dat vond ik raar en zonde van het gebouw. Heiligschennis. Daarna stond het leeg.
Het blauwe lichtje was verdwenen. Het verval sloeg enorm toe. Ramen werden ingegooid. Het was onduidelijk wat er allemaal in dat gebouw gebeurde. En eigenlijk wilde ik dat liever niet weten ook.
Tot er vorige zomer ineens met grof geschut sloopwerk werd verricht. Nee, niet de kerk ging eraan, maar de lelijke gebouwen rondom (wie kent nog de term: punaisebouw?)
De kerk werd in de steigers gehesen en daarna flink onder handen genomen, zowel aan de binnen- als aan de buitenkant. Er werd natuurlijk druk gespeculeerd over wat er met het gebouw zou gaan gebeuren. Stukje bij beetje hebben we de metamorfose kunnen volgen. Deze week werd het laatste gedeelte van de buitenmuur wit geschilderd. En zijn er leibomen omheen geplant. Het terrein is opgeruimd. De klok loopt weer (nog niet op tijd, maar voor de kerk is het noch te vroeg, noch te laat).
Vanochtend reed ik er langs, met de fietstassen vol boodschappen. Ik zag dat de deur wagenwijd openstond. Afstappen dus. Een vriendelijk bordje nodigde uit tot binnenkomen. Het was zelfs mogelijk de toren te beklimmen. Wel via zo’n enge metalen gaatjestrap, maar dat is ook wel weer een uitdaging. Het uitzicht was in elk geval fantastisch.
Binnen rook het heerlijk naar lak en er werd nog driftig getimmerd en gezaagd. De laatste hand voordat de officiële opening vrijdag plaatsvindt. Buiten voor de voordeur staan tien brievenbussen. Tien appartementen zijn er gerealiseerd voor een project begeleid wonen.
Zo heeft de kerk haar leidinggevende functie uiteindelijk toch weten te behouden.
——————————————————————————————————————-
Oplettende lezertjes zullen het woordje hammerbeam op een van de foto’s zijn tegengekomen. Dit is een speciale manier van het aanbrengen van dakspanten, heb ik van een behulpzame bezoeker begrepen. Deze kerk is een van de weinige waarin dat te nog zien is, blijkt. Zo komt de plafondversiering goed tot zijn recht. Hier is dat slechts een randje in ossenbloed rood, maar dat is in elk geval goed zichtbaar.
Spiegelingen 
Fantastisch dat dit kerkje opgeknapt en behouden blijft maar ook dat de buurt onder handen genomen wordt. Hier is ook veel opgeknapt en gerenoveerd, het plantsoen heeft ook een opknapbeurt gekregen. Je woont dan toch weer prettiger. Fijn dat je er foto’s bij hebt dat maakt het beeld compleet..
Wat ik vooral zo grappig vind, is dat een plaatselijk politiek partijtje, Rosa, zich er sterk voor heeft gemaakt. En dat dat dus gelukt is. In hetzelfde buurtje is een kleine brouwerij gekomen, met het eigen merk: Hoop bier. Inclusief winkel en restaurant/café. In het steunpunt voor ouderen, daar vlakbij, kwam een mini-supermarkt. Dus! Het is niet alleen maar kommer en kwel in Zaanstad (Primark, treitervloggers etc. 🙂 )
Goed om te lezen.
Gewéldig, wat fijn dat het kerkje toch in z’n bekende vorm behouden blijft en dan óók nog zo’n mooie bestemming krijgt. Wat een boffers die mensen die daar mogen gaan wonen met zo’n uitzicht door dat prachtige raam.
Wat leuk om zo meer te weten te komen over het kerkje. Wat een uitzicht!
Nu ben ik wel niet meer zo gelovig, maar paintballen in een kerk? Wie heeft zoiets toch toe kunnen staan? Dat moet toch zeer kwetsend zijn geweest voor sommige mensen?
Wat een geluk dat er mensen zijn die zich hebben ingespannen zo’n kerkje te behouden. Ofschoon ik niet gelovig ben, vind ik wel dat er in ieder dorpje een kerk hoort te staan.Met een pleintje eromheen. Ik probeer dat aan mezelf uit te leggen, maar het lukt niet.
Mooie reportage!
Mooi hoe een plaatselijk politiek initiatief zorgt voor de combinatie van het behoud van erfgoed en een zeer nuttige sociale functie. Dit soort zaken zou vaker moeten gebeuren met ons belastinggeld.
Dat is inderdaad een mooie bestemming en goed dat zo’n gebouw dan toch bewaard blijft.