Nadat de laatste klant was vertrokken, veegde hij de plukken haar bij elkaar, ordende de flesjes versteviger en de bussen haarlak en spoelde de wasbak schoon. Het was een drukke dag geweest. Vrijdag. Dan kwamen de dametjes uit het dorp hun haar laten doen. Zondag in de kerk zag je dan allemaal dezelfde grijze permanentjes onder de hoedjes uitpiepen. Ach, hij deed het met liefde. En zijn vrouw nam een groot deel voor haar rekening. Maar op sommige dagen, zoals vandaag, moest hij moeite doen om een goed gesprek op gang te houden. Kappers staan bekend om hun spraakzaamheid, maar Gerard was een dromer en niet altijd in staat tot een koetjes-en-kalfjesgesprek.
Hij plofte in een stoel en staarde in de spiegel. Was hij dat? Een middelbare man, grijzend aan de slapen? Kapper in een dorp waar nooit iets gebeurde. Keurig getrouwd en twee kinderen. Door de week de zaak en in het weekend het gezin en de familie. Terwijl…. Hij schudde zijn hoofd. Niet aan denken nu. Hij was kunstzinnig aangelegd. Bruidskapsels waren zijn specialiteit. De vrouwen die door hem gekapt waren, konden voor de dag komen in het gemeentehuis en de kerk.
Weer dwaalden zijn gedachten af. Naar die klant van vorige week. Dat prachtige, blonde, halflange haar. Wassen en knippen, hij was zorgvuldig te werk gegaan. Het gesprek vlotte buitengewoon; over kunst, musea, Amsterdam, uitgaan…. Telkens ontmoetten hun ogen elkaar in de spiegel. Mooie ogen, zag Gerard. Een lieve glimlach.
“Mag ik je bellen?”, vroeg hij bij het afrekenen. “Woon je hier?” “In Amsterdam”, was het antwoord. “Bel maar liever niet, dat vind mijn vriend niet leuk”. Voor het laatst ontmoetten hun ogen elkaar. De jongen draaide zich resoluut om en liep naar de deur.
“O Tessa”, riep Gerard vertwijfeld uit, “hoe moet dat nu met ons?”
WE-300 is een schrijf-’uitdaging’ van Plato (http://platoonline.wordpress.com).
Schrijf een verhaal van 300 woorden waarin een door Plato bedacht woord niet mag voorkomen, maar het moet wel duidelijk zijn dat het verhaal erom draait. In dit geval was het verboden woord: schakelen.
Spiegelingen 
Oh jemig, die man moet flink omschakelen zeg. Arme vent, hij klinkt niet al te gelukkig.
Onwijs knap verwoord. Ik vind hem meteen al lief, maar wat zal hij ongelukkig zijn.
Zouden we allemaal niet eens vaker in de spiegel moeten kijken?
Ja, lijkt me wel. Even goed op ademen, schoonvegen met je mouw…. Moet je zien wat een helder beeld van jezelf 😉
Wat een stakker, deze dameskapper… Mooi geschreven, wat een strijd zal dit zijn.
Ach lieve hemel, arme ziel!!! Het dorp is zeker zwaar kerkelijk?
Mooi hoe je heel subtiel een zeer actueel thema in je we hebt verwerkt, chapeau!
Ach ja, de arme man. Met zijn strijd. In een zwaar kerkelijk dorp. Het zou trouwens actueler zijn, Melody, wanneer Gerard een voetballer was. Maar helaas, daar was hij te zachtaardig voor. Zijn ouders waren, denk ik, fan van Boudewijn de Groot.
Tja, die voetballerij trekt dat thema naar zich toe. Maar een feit is dat het onderwerp van alle tijden is. Dat kan niet anders. En dat dorpse… die man kan er nooit voor uitkomen zonder zijn leven op de brandstapel te werpen. Verschrikkelijk lijkt me dat.
Vooral dat laatste gedeelte: goed verborgen gehouden waar het precies om ging.
Blijft de vraag waarom die jongen zich per se wilde laten knippen in dat zwaar kerkelijke dorp. Ach, hij zal wel op vakantie zijn geweest en zijn vriend bleef vast op de tent passen :-).
Goed verhaal, Corline.
300 woorden is soms een beetje kort om een situatie duidelijk te schetsen. Misschien dat ik daarom aan het eind van het verhaal even tijd nodig had om te schakelen wie die Tessa nou weer was, die verder niet genoemd werd, maar waarmee hij dan blijkbaar wel in discussie was geweest over existentiële zaken. Nou ja, dat kon z’n vrouw zijn, maar waar ineens die jongen vandaan kwam, bij een kapper die in het verhaal alleen vrouwen knipt en grijze permanentjes zet…? Als het een vrouw was geweest met halflang blond haar, zou die reactie “dat vindt mijn vriend niet leuk” net zo logisch zijn.
Maar binnen het kader van 300 woorden vind ik het een mooi geschreven verhaal met een verrassende plot!
Eerlijk gezegd heb ik meer medelijden met zijn vrouw. Het is zoals Dwarsbongel zegt ; mooi geschreven verhaal met verrassende plot.
groetjes, Ria
ik ben wel benieuwd naar deel 2… titelsuggesties: permanent / verknipt / lustkapper / uitgroei. (Maar je verzint zelf vast een betere!) x
Een inkoppertje (zoiets had je zelf vast ook al bedacht): De permanent verknipte lustkapper weet zich geen raad met uitgroei…..
Een mooi verhaal, ja sommige mensen leven een heel ander leven dan ze zouden willen, Het is ook niet altijd makkelijk een drastische stap te nemen. MooieWE300
Mooi geschreven WE, het neemt je mee en inderdaad viel bij mij het kwartje op het eind, dat hij niet gelukkig was werd meteen duidelijk en het is een moeilijke strijd en niet alleen vroeger ook nog in deze tijd.
Ik ben blij dat in onze vriendenkring en fam ieder zo is zoals hji of zij wilt zijn.
Mooie WE. En wat een wending! Hopelijk valt hij snel op zijn plooi! Liefs, Me
Please… geen deel twee. Zo’n verhaal moet op zijn hoogtepunt eindigen en dat doet het. Dat mensen dat niet zien!!
Nee hoor, wees maar niet bang.Deel twee komt er in geen geval! Leuk geweest zo.
Arme Gerard ……….. hij had zo graag zijn gevoel gevolgd, maar durfde niet, tot die jongen …….. mooi hoe zijn wanhopige gevoel in die laatste zin naar voren komt.
Tjonge wat een herkenbaar verhaal…. Ik ken in ieder geval 2 mannen die in datzelfde schuitje zaten, zo’n 30 jaar geleden. Doodongelukkig waren ze, tot zelfmoordneigingen aan toe. Gelukkig is het met allebei goed afgelopen en hebben ze nog steeds goed contact met hun exen en kinderen. Mooi beschreven WE300!
Och gut…. Wat zielig. Ik heb echt met die kapper te doen. Hij moet knopen doorhakken, dat is duidelijk. Hij zit vast, gevangen. Leuk geschreven Corline, je zág gewoon de kapsalon voor je!
Je schrijft behoorlijk indringend.
Daar houd ik wel van.
Een WE juweel.
Dank je!
Waw, beklijvend verhaal. Chapeau!
Meeslepend geschreven. Een verrassend complex slot. Totaal onverwacht. Knap!
Brede grijns!